
Во фокусот: Ја губи ли Германија водечката позиција во автомобилската индустрија?
Според извршниот директор на Volkswagen Group, Херберт Дис, германската автомобилска индустрија е на пат да ја изгуби водечката позиција во светот во наредните години
„Од денешна перспектива, шансите дека германската автомобилска индустрија ќе опстане на највисокото место во светот, се половични“, изјавил Дис на внатрешен, корпоративен настан во Волфсбург. „Предизвиците се огромни. Тука прво мислам на трговската војна меѓу САД и Кина, па Брексит. Покрај тоа, за нас искушение се и нашите односи со Русија и Турција“.
Според Херберт Дис, воведувањето на новиот WLTP стандард ја доведува индустријата „на самиот раб на одржлива ефикасност“. Построгите регулативи за емисии, на чиј развоен пат WLTP е само попатна станица, доведоа до зголемување на аверзијата кон индивидуалната мобилност.
„Актуелната кампања има за цел да ја потисне индивидуалната мобилност и да ги популаризира масовните начини на транспорт. Како резултат на тоа, јавното мислење се стимулира да го сврти грбот на патничките автомобили односно личните возила. Проекциите на оваа закана за автомобилската индустрија се со монументални пропорции“, вели Дис.
Дис смета „дека се спроведува речиси хистерична дискусија за штетноста на азотните оксиди во само неколку проблематични области во најзагадените градови во Германија. Притоа, ситуацијата може да се реши во следните неколку години, и без хистерија, или нови и построги еколошки прописи кои во моментов се преговараат помеѓу Брисел и Берлин“.
Според многу аналитичари, автомобилската индустрија сериозно задоцнила со транзицијата кон новиот емисионен тест. „Производителите имаа четири години за да се подготват за употреба на филтри за прочистување на емисијата на штетни гасови“, вели Мајкл Милер-Гернерт, експерт на германскиот клуб за транспорт (German Transport Club – VCD).
Одлуката за воведување на WLTP протоколот беше донесена уште во јуни минатата година. Претходникот на Херберт Дис на местото Извршен директор на VW, Матијас Милер, го критикуваше начинот на воведување на новите прописи, образложувајќи го незадоволството од релативно краткото време од денот на донесување на законот, до моментот на обврзувачка примена. „На производителите им е оставено премногу малку време за да ги проследат промените“, рече тогаш Милер.
Но, транзицијата кон WLTP навистина не може да се нарече ненадејна и неочекувана. Долго време, производителите знаеја што се случува, но наместо да започнат процес на приспособување, тие се бореа против воведување построги барања за заштита на животната средина.
Херберт Дис за критична закана за автомобилската индустрија го смета и тоа дека се инсистира на неверојатно високо учество на електричните автомобили во вкупната флота на патнички автомобили на патиштата, особено германските. Така значително зголемување на потрошувачката на електрична енергија, според него, нужно мора да доведе до еколошки дисбаланс, а не до подобрување на состојбата со загадувањето на природата.
„Со вкупно, ајде да речеме, околу 600 грама јаглерод диоксид во киловат-час произведена електрична енергија, Германија е поставена на крајот од средниот дел од листата на европски земји по ова прашање“, објаснува Дис. „Во овој момент не можам ни да замислам како ние ќе го постигнеме она што се прокламира како еколошка цел за 2030 година, а тоа е нашата примарна енергија која ја произведуваме не услови ниту еден грам на јаглерод диоксид. Ако не успееме да го постигнеме тоа, „наместо бензин или нафта, ќе користиме јаглен за да ги возиме нашите електрични автомобили“, објаснува шефот на Volkswagen. „Доаѓаме до тоа дека идејата за електромобилноста е комплетен апсурд!“ На крајот на приказната, емисиите на CO2 кои се генерираат во Германија, ќе бидат еднакви или поголеми во споредба со денешните, пред структурна транзиција кон електрични возила.
Некои не се согласуваат со Херберт Дис
Од друга страна, конкуренцијата од Штутгарт се чини дека е пооптимистичка. Според ставовите кои ги застапува раководството на Mercedes, електричните автомобили и понатаму предизвикуваат 80% повисоки нивоа на јаглерод диоксид од печките за палење на индустриски отпад, но затоа имплицираат околу 65% пониска емисија за време на експлатацијата, ако се земе во предвид сегашниот микс на извори од кои се произведува електричната енергија. Сумирано, во Daimler сметаат дека вкупните емисии во текот на животниот век на едно електрично возило, од производство до рециклирање, се околу 40% пониски во споредба со конвенционалните возила.
Шефот на Volkswagen наведува уште еден проблем. Нивото на ангажирање и општа потреба за додадена вредност во производството на електрични возила е значително пониско отколку кај традиционалните автомобили.
„Како резултат на сево ова, значително помал број луѓе ќе најдат работа во автомобилската индустрија, ако се продолжи на овој начин. Сосема е јасно дека ќе има отпуштања, со сите социјални импликации“, вели Дис.
Шефот на групата VW веќе издаде сериозни предупредувања во текот на претходната недела, кога се разговарало за усвојувањето на новите регулативи во врска со ограничувањето на CO2.
„За период од десет години, околу една четвртина од работните места во нашите погони ќе треба да се отстранат, што ќе доведе до загуба од околу 100.000 работни места во Германија“, додава Дис.
Експерт во областа на автомобилската индустрија, Фердинанд Дуденхофер не се согласува со Херберт Дис. „Без построги регулативи, ризикуваме губење на 200.000 работни места“, вели тој. Дуденхофер ја истакнува симптоматичната појава лидерите на германската автомобилска индустрија, веднаш кога ќе се спомене иновација, во однос на електромобилноста, моментално да се закануваат со веројатно губење на работните места. „Германија е земја на иновации, тоа би требало да донесе предност, а не да создава нервоза и наоколу панично да реагираме“, вели Дуденхофер.
Автомобилската индустрија во моментов е во паника. Денес се генерираат огромни профити од производството на, во поглед на технологијата, прастари автомобили. Според мислењето на Дуденхофер: „Токму тоа е сигурен пат кон пропаст во иднината“.