Водечките производители ја променија својата стратегија – помала продажба, но по повисоки цени

Колку повеќе автомобили се продаваат, толку подобро. Речиси сите производители ја следат оваа логика со децении и произведуваат со полн капацитет. Доколку имало прекумерен капацитет, трговските партнери на компаниите едноставно на крајот на месецот ги пуштаат своите автомобили на пазарот со значителни попусти – по цена на загуба или минимална добивка.

Но сега, индустријата како да ја менува насоката. Новата валута во индустријата веќе не е продажбата, туку профитот, а благодарение на неколку „трикови“, марките како Mercedes-Benz, BMW и марките на Volkswagen заработуваат повеќе пари од кога било, и покрај делумното намалување на залихите поради кризата со коронавирус и недостигот на чипови.

Според анализата на Центарот за проучување на автомобилската индустрија (CAR), која е исклучиво достапна за германскиот економски дневен весник Handelsblatt, трите големи локални производители на автомобили минатата година заработиле во просек по 5.963 евра по нов автомобил. Ова претставува пораст од 61% во однос на претходната година и е апсолутен рекорд историски гледано. 

Високите приходи и профити на производителите на автомобили се придружени со дополнителни трошоци за потрошувачите. Тие треба да плаќаат се повеќе и повеќе за автомобил. Додека во 2010 година нов автомобил во Германија чинеше во просек по 25.000 евра, денес просечната цена е над 37.000 евра. И крајот на поскапувањето не се гледа. Напротив.

Компаниите намерно создаваат поголеми модели за кои може да се плаќа повеќе и намерно ги отстрануваат непрофитабилните мали автомобили од нивната палета. Тие постепено ги слабеат своите дилери, принудувајќи ги да нудат исти цени. И понекогаш вештачки ја намалуваат понудата за нивните производи да изгледаат попожелно.

„Тоа е многу јасна контрола на каналите“, изјави неодамна извршниот директор на Mercedes, Ола Келениус.

Швеѓанецот категорично негира „притискање на маркетингот“. Под негово водство, повеќе немало да има големи зделки со оператори на флота или оние кои изнајмуваат автомобили за да се генерираат се повеќе и повеќе продажби. Наместо тоа, Келениус ја пренасочува марката кон нејзината суштина: луксузни автомобили.

Недостигот е дел од неговата стратегија. 

„Треба да го комбинираме производствениот апарат со нашата производна стратегија за да ја задржиме посакуваната цена“, вели 52-годишниот менаџер. Лидерот на Mercedes сака на шега да ја споредува Г-класата, која моментално се продава во Германија по основна цена од 109.295 евра со „Биркин“ чанта на „Хермес“. Засегнатите страни ќе треба да чекаат до три години и за теренското возило и за елегантната чанта, вели тој.

Според анализата на инвестициската банка Stifel, на купувачите на автомобили генерално ќе им треба многу трпение. Само за Mercedes, просечното време на испорака за сите модели моментално е околу осум месеци. Кај VW тоа е околу шест месеци, а кај BMW – нешто повеќе од четири месеци. Производителите знаат како да ја искористат големата побарувачка.

„Ние работиме многу добро во однос на цените“, вели Николас Питер, финансиски директор на BMW.

Компанијата со седиште во Минхен има намера да ги задржи високите цени и за електричните автомобили и за оние со мотори со внатрешно согорување, но и „да го искористи потенцијалот на она за што се доплаѓа дополнително, вели Николас Питер.