Макс Верстапен и неговиот Red Bull Racing успеаја. Титулата светски шампион за 2021 година е во рацете на Холанѓанецот. Тој стана првиот Холанѓанец во историјата што го сторил тоа, а 34-ти возач кој го освоил Светскиот шампионат во Formula 1

Така Верстапен со навршени 24 години го запиша своето име меѓу елитата на овој спорт. Во неговата досегашна F1 кариера, има извозено седум сезони или 141 трка. Преведено резултатски – 19 победи и 13 пол-позиции. Титулата шампион во неговиот случај беше некако очекувана, порано или подоцна. Тоа едноставно беше негов начин на живот. Трофејот наменет за шампионот конечно е во негови раце и сигурно ќе биде огромен поттик за да ја продолжи кариерата и во годините што следат.

Макс Верстапен е роден на 30 септември 1997 година во Хаселт, Белгија. Неговиот татко Јос Верстапен исто така е поранешен возач во Formula 1 (1994-2003), а мајката Софи Кумпен своевремено се натпреварувалa во картинг, па воопшто не е чудо што Макс своевремено тргнал по стапките на своите родители и тоа уште на четиригодишна возраст. Иако е роден во Белгија, а мајка му е Белгијка, Макс решава да настапува под холандското знаме, родниот град на неговиот татко.

Неговите резултати во картинг се импресивни практично од првиот ден и за да се наведат сите први места што ги освоил ќе треба долг список на различни национални, регионални, континентални или светски натпревари. Доволно е да се каже дека тој е повеќекратен победник на WSK Euro Series и освојувач на бројни први места на европските и светските првенства.

Од картинг во Formula светот преминува во 2014 година. Една сезона во Европскиот шампионат во Formula 3 и трето место во поредокот, со десет победи и шест пласмани на подиум во 33 трки, биле сосема доволни за овој талентиран млад човек да влезе во светот на Formula 1. За Toro Rosso дебитира на трката за ГН на Австралија во 2015 година, а веќе во својата втора сезона по само четири трки, прави трансфер во редовите на Red Bull и веднаш на дебито за новиот тим во Барселона во 2016 година победува.

Во првите сезони имаше многу судири, откажувања, инциденти. Поради тоа имаше и лоша репутација, често беше под посебен надзор на судиите, но веројатно такво нешто може да се разбере кога станува збор за еден толку млад возач кој влегува во Formula 1 без преголемо искуство во Formula натпреварувањата од понизок ранг. На крајот на краиштата, Хамилтон исто така беше критикуван во неговите први сезони за неговиот премногу агресивен стил на возење.

И покрај овие повремени „мушички“, многумина беа подготвени „да ги стават рацете во оган“ дека тоа ќе биде новиот најмлад светски шампион во Formula 1, но тој нанижа петто, шесто, четврто и две трети места во Светскиот шампионат за возачи. Тој собра девет победи со Red Bull по гореспоменатото деби во 2016 година до крајот на минатогодишниот шампионат. Покрај супер доминантната Mercedes машинерија и Луис Хамилтон, веројатно повеќе и неможеше.

Сепак, веќе воведот во сезоната 2021 навести некои нови моменти. Одеднаш Mercedes веќе не изгледаше толку убедливо, а Red Bull успеа да заврши добра работа со својот болид. Уште од стартот во Бахреин беше јасно дека Mercedes и Хамилтон конечно имаат конкуренција, дека Red Bull и Верстапен би можеле да бидат најголемиот предизвик за досега нагласената доминација на „Сребрените стрели“.

Луис победи на три од првите четири трки, но потоа започна страшната серија на Red Bull со пет последователни победи. Верстапен ги освои Монако, Франција и двапати Австрија, а Перез Азербејџан по откажувањето на Верстапен. Она што беше особено интересно е што на речиси секоја трка се одржа барем еден директен дуел меѓу Макс и Луис.

Еден премногу близок дуел за сечиј вкус се случи во Силверстоун и тој настан предизвика нов пресврт во текот на сезоната. Дојде до судир за кој судиите го обвинија Хамилтон, но благо го казнија, за тој сепак да победи на трката откако го исфрли Верстапен во заштитната ограда. Потоа, на следната трка во Унгарија, Ботас го искрши болидот на Верстапен. Тие две ситуации дефинитивно ги вратија Mercedes и Хамилтон во игра, на непопуларен начин.

„Не мислам дека казната беше исправна. Во суштина, го исфрли главниот ривал, а особено со брзината која ја имаме и со тоа што сме со километри далеку пред третата најдобра екипа, лесно е да се дојде до предност од 40 или 50 секунди во нормални услови, па казна од десет секунди не значи ништо. Дефинитивно требаше да биде построга “, изјави Холанѓанецот по Силверстоун.

Имаше уште многу „спорни“ ситуации и трки за кои може да се дебатира со денови. Да се ​​потсетиме на Имола и црвеното знаме што му помогна на Хамилтон да се врати во трката од претходно загубена позиција. Да се ​​потсетиме на Белгија каде беа поделени бодовите, иако трката не се ни возеше, а Макс профитираше. Да се ​​потсетиме на судирот во Монца, за кој судиите доминантно го обвинуваа Макс, да се потсетиме на спорните одлуки и ситуации од Бразил и Саудиска Арабија…

Или пак оваа последна трка, која навистина беше приказна сама по себе. Верстапен беше на работ на пораз, Хамилтон држеше се во свои раце и ги контролираше случувањата на патеката Јас Марина, но потоа драма на крајот – возило за безбедност, одлуката на управата на трката која отиде на страната на Red Bull и „бакнеж“ од севишниот, Верстапен седна на врвот на светот. Без разлика какво беше тоа финале, би било неправедно да се каже дека не ја заслужи титулата, иако Хамилтон сигурно ја заслужи за својата серија оваа година, особено во втората половина од сезоната. Како воопшто да се тврди поинаку кога шампионатот се решаваше во последниот круг од последната трка сезонава.

Но, кога ќе се повлече линијата, сите овие детали, заедно со многуте фантастични настапи, сензационално брзите квалификациски рунди и огромното мнозинство на супер интересни трки, оваа сезона на фановите им го даде она што одамна недостасуваше во Formula 1 – тензија, неизвесност, драма…

Што пресуди во корист на Верстапен? Тој победи на десет трки, во споредба со осумте на Хамилтон. Уште осум пати стигна до второто место на подиумот и тоа е константност која ретко се гледа. Единствената трка во која освои поени, без да биде прв или втор, беше онаа споменатата во Унгарија кога се „довлечка“ до деветтото место практично без пола болид. Во Азербејџан се откажа поради дупната гума, а настапите во Силверстон и Монца завршија со судири со Хамилтон.

Секако дека немаше да има можност за вакви резултати доколку Red Bull и Honda не завршеа голема работа со болидот и моторот за оваа сезона. Промените на правилата помеѓу 2020 и 2021 година беа незначителни, развојот во голема мера беше замрзнат, но на Макс му беше дадена машина за најголеми достигнувања од неговиот тим. Во еден дел од сезоната делуваше помоќно од Mercedes, но на крајот од сезоната како Хамилтон да имаше одредена предност во тој технички аспект.

Што се однесува до неговиот стил на возење, може да се каже дека ја задржа агресивноста што го красеше од влегувањето во Formula 1. Не се двоумеше да се вклучи во директни дуели на патеката против Хамилтон, кога се решаваа трките. Во поголемиот дел од сезоната знаеше да ја контролира и дозира својата агресија, да вози паметно.

Дека нервозата порасна на крајот од сезоната е сосема логично. Дека направи некои потези што не му требаа, дефинитивно ги направи. Кога од Бразил наваму почувствува дека Хамилтон и Mercedes имаат поголема моќ, одвреме-навреме правеше грешки. Без потреба Макс да се оправдува, но да беше казнет во Бразил, веројатно немаше да се случи Саудиска Арабија, но подобро е во оваа прилика што помалку да се споменат судиите и судењето. Тие и онака беа најголемата негатива во оваа блескава сезона.

Верстапен годинава направи голем чекор напред и во однос на квалификациите. Секако, тоа е делумно е поврзано со можностите на болидот, но ако ги погледнеме соодносите на победи и пол-позиции, може да се извлечат одредени заклучоци. Пред оваа сезона имаше девет победи и само три пол-позиции, а во текот на 2021 година тој сооднос е 10-10.

Така Formula 1 го доби својот 34-ти шампион во 72-то издание на Светското првенство. Верстапен е 18-ти со една освоена титула, шест возачи имаат по двe, пет имаат три, двајца имаат четири, Фанџо пет, а Шумахер и Хамилтон остануваат со по седум.

И двајцата заслужуваат честитки за оваа сезона. Верстапен за освоена титула, Хамилтон за голема борба до самиот крај. Ни подарија незаборавна сезона, не потсетија на се што пропуштивме гледајќи седум години целосно неинтересна доминација на еден тим.